زیباترین دروغ هایه دخترها برای پسرها:
1ـ دوستت دارم
2ـ عاشقتم
3- اولین باره که بایه پسر دوست شدم
4- قول میدم همیشه باهم بمونیم
5-من از اخلاقت خوشم اومده
6- هرکاری که بگی برات میکنم
7- من به غیر تو به هیچکس فکر نمیکنم
8- خوشگل ترین پسری که تو عمرم دیدم تویی
9- بهترین لحظه های عمرم وقتی که باتو میرم بیرون
میخوام همه ستاره ها بیان بشینن رو زمین
توبشی تاج سر من اونا برات بشن نگین
ستاره فرشت میکنم ماهو چراخ خونتون
تورو خدا امشب نرو امشبو پیشه من بمون
سردی برف وبارونه نبودن و ندیدنت
خورشیدو تاریک میکنه توزندگیم خندیدنت
این همه عاشقونه رو کی به تو داده نازنین
این همه عاشق چی داره توکوچه پس کوچه کمین
تنت چه رویاای شده برای شب تابه سحر
غمت چه دنیاای شده توهم که ازمن بی خبر
صدات چه غوغاای شده توگوشه دیونه دلم
همین روزاست از عشق تو از دیارتون برم
چه بی صداست شکستن این همه احساس غریب
اونکه دلم دوسش داره رفتو نگاهمو ندید
رفتاره پروانه و شمع که این روزا قدیمیه
رقص ستاره هایه روز تو خونه ها رو تیویه
توکه تو روز شب من ستاره ماه منی
یه بار بگو دوسم داری یه بار بگو مال منی
شعر قشنگيه كه سالهاست تو دفترم با مداد نوشتمش...
يواش يواش داره رنگش ميره... نميدونم از كجا و كي نوشتمش
ولي برام يه سحري داره ... هر وقت ميخونمش ... بگذريم...
اميدوارم خوشتون بياد
روح تبدار مرا پاشويه كن |
|
آه! اي ابر بهاري مويه كن |
هم تو ميداني چه مشكل ميبرم |
|
اين گران باري كه بر دل ميبرم |
آه! اي ياران دلم از دست رفت |
|
هستيام در پاي آن سرمست رفت |
عاشق شبهاي تنهايي منم |
|
انتهاي هر چه رسوايي منم |
بارها با ماه خلوت كردهام |
|
بارها با لاله صحبت كردهام |
روح من با عشق عنابي تر است |
|
فكر من از آسمان ، آبي تر است |
پيش پاي عشق زانو ميزدم |
|
من سر هر كوچه يا هو ميزدم |
گل به گل داغ است كتف شعر من |
|
آه ! آه ! اي شاعران نسترن |
از شقايق رو گرفتن مشكل است |
|
با جدايي خو گرفتن مشكل است |
او مرا يك باغ بيپروانه كرد |
|
او شبي آمد... مرا ويرانه كرد |
هر چه هست از چشم پر نيرنگ اوست |
|
شوخ چشمست و دلم در بند اوست |
دل اسير ايها الساقيش شد |
|
دل مريد كيش اشراقيش شد |
شرح احساسات سبز بلبل است |
|
او كه خويشاوند نزديك گل است |
چشم او يك كاسه اقيانوس بود |
|
او كه با آيينه ها مانوس بود |
كهكشان در كهكشان اعجاز داشت |
|
در نگاهش آسماني راز داشت |
آمد از آنسوي پرچين نياز |
|
آمد از نُه توي جنگلهاي راز |
در وفا سيلي خورم كرد و گذشت |
|
آمد از دردش پُرم كرد و گذشت |
عشوهاي كرد و خرابم كرد و رفت |
|
مثل شمع بزمي آبم كرد و رفت |
سالها شبنم پرستي كردنم |
|
اين هم از يك عمر مستي كردنم |
چوب عمري بيوفايي را بخور |
|
آي دل ... زهر جدايي را بخور |
خندهاي بر خاطراتت كرد و رفت |
|
آي دل ... ديدي كه ماتت كرد و رفت |
من كه گفتم اين پرستو مرده نيست |
|
من كه گفتم اين بهار افسرده نيست |
هم شكست و هم شكستم داد دل |
|
وه ... عجب كاري به دستم داد دل |